Heidelberg

Międzynarodowy dzień tłumacza - pod patronem św. Hieronima.

Ja cały dzień w Heidelbergu, na promie Liselotte von der Pfalz. Od rana do nocy prezentacje różnych dzieł literatury światowej w przekładzie niemieckim. A wieczorna impreza z moją powieścią, i pierwszym fragmentem Jacka po polsku.
Program (po niemiecku) znajdziesz tu: http://www.weltlesebuehne.de/index.php/heidelberg.html

179-ta manifestacja w Meldorfie

18:00-18:30 Südermarkt
manifestacja w Meldorfie na rzecz natychmiastowej rezygnacji z wykorzystania energii atomowej.

A ja w pociągu, gdzieś między Hamburgiem a Franfurtem nad Menem.

zbiór jabłek

bez slów!
tylko tyle: ukradli nam wszystkie pomarańczowe dynie, ze 4 sztuki ...

Zielke, Missa brevis

Dziś, o godzinie 18, w katedrze Meldorfskiej: wszystkie chóry kościelne z Dithmarschen (Brunsbüttel, Heide, Marne, Meldorf, Wesselburen) wykonują  skomponowaną w roku 2012 Missa Apostolica Waltera F. Zielke. Partie solo śpiewać będzie sopranistka Milena Juhl (notabene: urodzona w Meldorfie). Organistą będzie sam pan kompozytor. Prowadzą dyrygenci wszystkich chórów po kolei. Zapowiada się ciekawy i krótki koncert. Wstęp wolny. Przychodźcie wszyscy!

równonoc

Równonoc. Wrześniowa. W tej chwili. Nie wiem, co to znaczy. Ekwinokcjum. Od dziś, od teraz noc przybiera wagę nad dniem.

178-ma manifestacja w Meldorfie

18:00-18:30 Südermarkt
manifestacja w Meldorfie na rzecz natychmiastowej rezygnacji z wykorzystania energii atomowej.

na końcu drogi

Na końcu drogi czeka pusty dom, mocny wiatr, soczysta, gęsta zielona trawa, dojrzałe kasztany (jadalne!) i jabłoń prawie jak na rysunku pani D.
Ogród, bujność, szaleństwo - jak na wiosnę.

w połowie drogi

W połowie drogi do domu spotkam w Berlinie na drugim piętrze dworca głównego w knajpie bawarskiej Rheę - która dwa dni temu wróciła z Maui. Dworzec to miejsce dla przybyszów, nie dla miejscowych.

ostatni dzień

Kawa z Mistrzem, rozmowa Strusia z Pingwinem (ale to nie to zdjęcie, tylko całkiem inne) i dialog chłopca z psem ...
Jeszcze raz wszystko po kolei: Nowy Swiat, Wisła, wioślarze, plac Hallera, ulica Brechta itd.

dziękuję Marii Konwickiej za zezwolenie publikacji na blogu chłopca z psem  

przedostatni dzień

Po sztamtyszu nieoficjalne spotkanie z tłumaczem przy soku: co zrobić z niezbyt fortunnie wybranymi - przez autorkę przy biurku przy morzu watowym - imionami? Prosimir (bibliotekarz, najstarszy człowiek świata przedstawionego) oraz Chwalimir (najmłodszy syn polskich robotnikach na plantacjach na Hawajach)? Co zrobić - w niemieckiej wersji nikt nie kwestionował tych archaizmów, bo nikt ich ani nie pojął ani zrozumiał. A po polsku? Prosimir, mówi tłumacz, nie brzmi po polsku. A to katastrofa! Bo ma być Polakiem! Najstarszym Polakiem w najstarszej bibliotece kraju. Co tu zrobić?

świerszczyki

Siedzę całymi godzinami, całymi popłudniami w rysunkach pani Danuty Konwickiej. Przez pół wieku, przynajmniej, rysowała dla dzieci.
Ubarwiła im świat. Pokazała inną rzeczywistość, inny wymiar codzienności. Ile pokoleń polkich dzieci wychowało się na jej barwnej lub też czarnobialej wesołości, na uśmiechu kotów, tygrysów lub hipopotama? 

dziękuję Marii Konwickiej za zezwolenie publikacji na blogu dziewczynki z jabłkiem 

... bo wszystko jest dźwiękiem ...

Widzę się ze znajomymi z starych lat. M młodsza (Marianna) i M starsza (Marczella). Skarżę im się, bo znają się na muzyce, że w literaturze nic podobnego jak w muzyce da się zrobić. Literatura zawsze jest staromodna. Zdana na gorset staromodny. Na obcisłą materię. Język. Pismo. Czcionkę. Kompozytor, na przykład, wszystko może. Bo, mówi M starsza, wszystko jest dźwiękiem.
Wszystko jest dźwiękiem. Tak. A nic słowem.

177-ma manifestacja w Meldorfie

18:00-18:30 Südermarkt
manifestacja w Meldorfie na rzecz natychmiastowej rezygnacji z wykorzystania energii atomowej.
Mnie nie ma, bo jestem daleko na Wschodzie.

Czternasty

Co tu robić? Co czytać nad ranem, kiedy słońce wschodzi po drugiej stronie Wisły? Kupiłam grubą książkę. 715 stron. Listy Lema do Mrożka i odwrotnie. Listy Mrożka do Lema. 1956 - 1978.

Trzynasty

Nie zawiedli, napracowaliśmy się - dzięki wszystkim!

© Marta Ciemniewska

© Marta Ciemniewska

Występ drugi

Polacy raczej nie zawodzą. Zapraszam na "sztamtysz" 18 do Instytutu Goethego, Chmielna 13 A, I piętro, godz. 18:
http://www.goethe.de/ins/pl/war/ver/pl13163392v.htm

Wyjazd drugi

Dalej. Z Berlina. Do Warszawy.

Występ

W Berlinie. Nieudany. Czyli: udany, udany. Tylko burza, ulewa oraz imprezy mocno konkurencyjne. I, niestety, przykro mi, ale najlepsze kiedyś przyjaciele, z pradawnych czasów, zawiedli.

Wyjazd

Do Berlina. Udany. Miasto gorące, hałaśliwe, śmierdzące. Spotkanie z Marią K. Nieudany. Umówiłam się z nią na dworcu u Bawarczyka. Ona czeka na drugim końcu dworca. Niby przed głównym wejściem, choć ten dworzec ma, jak wiadomo, kilka wejść, kilka pięter, kilka wymiarów, kilka tuneli, tysiące schodów ruchomych lub nie ... Czytuje na mnie, zafascynowana bawarskimi namiotami na jednym końcu. A ja na drugim.
I tak sobie poszłyśmy, każda w swoim kierunku, po jakimś czasie do domu.

176-ta manifestacja w Meldorfie

18:00-18:30 Südermarkt
manifestacja w Meldorfie na rzecz natychmiastowej rezygnacji z wykorzystania energii atomowej.

Sok z czarnego bzu

Po raz pierwszy zbieram owoce czarnego bzu. Krzak rozkwitnął w cieniu bambusów. Urósł do dwóch metrów. Nie sięgam do wszystkich czarnych jagód. Resztę zostawię łaskawie ptakom. I zabiorę się do niedzielnej pracy w kuchni.

Pierwsza lekcja

Wróciliśmy w nocy do naszych Wattów. Nie ma rady, życie jest w nieustannym ruchu jak fale morza północnego. Spotkam się z lekarzem z Afganistanu, azylantem, który chodzi na kursy niemieckiego do mojej koleżanki i nudzi się niestety na lekcjach dla początkujących. Taka jest w naszym kraju procedura uczenia się języka dla uchodźców. Biurokratycznie ustalona, nie dopasowana do indywidualnych potrzeb lub znajomości. Afgańczyk ma bogate słownictwo, pisze bezbłędnie a ma problemy z niektórymi końcówkami przysłówków. Kto ich nie ma? 

Pogrzeb teściowej

Pochowamy teściowej na cmentarzu Luizy w Berlinie. Tam, w cieniu miejskiej autostrady, gdzie już wszyscy leżą i na nią czekali tyle lat: cieśla, introligator, pierwsza Luiza oraz druga, dołączyła dziś Eryka.

Kredens teściowej

Kredens teściowej już parę lat temu został zlikwidowany, wysprzątnięty, wynoszony z mieszkania, które również zostało zlikwidowane, sprzedany, lub wyrzucony na śmieci, nie wiem - bo po przeprowadzce do domu starców niczego prawie z wyposażeń własnego mieszkania jej już nie było potrzebne.
Teraz czytam, że polskie słowo "kredyt" jest zapożyczeniem niemieckiego (lub francuskiego) "kredensu", że oba słowa pochodzą od łacińskich czasowników "credere" (credo) - wierzyć (wierzę) oraz "creditare" (credito) - silnie w coś wierzyć. Łacińska nazwa osoby, która udziela komuś pożyczki (kredytu) – "creditor" – zostało dosłownie przetłumaczone na polski jako "wierzyciel".
 Ale co do ma do pustego i nieistniejącego już kredensu teściowej?
Podobno w średniowiecznej łacinie słowo "credentia" oznaczało "wiara, zaufanie". Określano nim również spełnianie pucharu - to znaczy picie ze wspólnego pucharu obiegającego stół jako dowód na to, że wszyscy biesiadnicy sobie ufają. Później znaczenie słowa "credentia" przeszło na sam puchar, całą zastawę stołową, a z czasem – na miejsce, gdzie ową zastawę przechowywano (w zamknięciu). Paradoksalnie i wbrew pierwotnemu znaczeniu i słowa, i ceremoniału, przechowywanie naczyń stołowych pod kluczem stało się bowiem koniecznością, zwłaszcza we Włoszech, gdzie wśród członków znamienitych rodów rozpowszechnił się brzydki zwyczaj zatruwania pucharów ...

na bakier

Nie jest to oczywiście słowo ortograficznie trudne. Może raczej leksykalnie. Bakierowanie czapki - nosić czapkę na bakier, nachylone do prawego ucha - był staropolskim zwyczajem wszystkich, od szlachty do chłopa.
Według Brücknera słowo pochodzi z niemieckiego Backbort (‘lewa burta’ w plecach sterownika).
To skąd się bierze potoczny dzisiejszy zwrot idiomatyczny być z kimś, z żoną np na bakier - czyli w niezgodzie?

Autor

W najważniejszym niemieckim słowniku ortograficznym, tak zwanym Duden znajdujemy specjalną listę "ortograficznie trudnych" słów. Pod literą A wymienione jest słowo "Autor". Słowo pisze się tak samo po polsku, i ma identyczne znaczenie. Tylko po polsku piszemy małą literką, jeśli ten autor nie występuje na pierwszym miejscu, czyli początku zdania. Zupełnie nie kojarzę tu żadnego kłopotu poprawnej pisowni, ani w tym ani w tamtym języku. 

175-ta manifestacja w Meldorfie

18:00-18:30 Südermarkt
manifestacja w Meldorfie na rzecz natychmiastowej rezygnacji z wykorzystania energii atomowej.
Z powodu małego jubileuszu dziś z ciastkiem oraz Hugo (napój musujący z czarnego bzu).